هالتدوينة هاذي تكملة للي فاتت و لي حكيت فيها على صدمة العودة للوطن. بعد ما حكيت على السلبيات توة بش نحكي على النواحي الباهية. الصيف هذا تعرّفت على برشى ناس باهيين، طيبين و كرماء، تفكيرهم متميّز و عندهم طاقات كبيرة مخبية. و من ناحية أخرى تفرهدت في الطبيعة و رجعت لهواية الصيد بالغوص، عشت لحظات حلوة تحت الماء و إندمجت مع عالم البحار. آخر نقطة نحب نحكي عليها هي إيجابيات رمضان في النهار: القهاوي متاع آكلّي مادّين وجوههم نهار كامل مسكّرة و العباد ماعادش تدرّعلك خلايقك بالدخان قال شنوّة حرّيتهم، و النتيجة أنّو الهواء نظاف شويّة و الرّواري رتاحو من التدخين السّلبي، البحر فرغ مالمكبوتين و الهرج و الوسخ قلّو. وممبعد صدمة الرجوع نسنّس روحي بصدمة المغادرة...
Entièrement d'accord avec tes points positifs surtout concernant Ramadan. Moi, j'ajouterai la lumière et le soleil. Quant aux différents chocs, moi, je me permettrai de dire qu'on entretient une relation passionnelle avec ce bout de terre qu'est notre pays. On le critique, on le blâme, on rouspète après lui, on le quitte mais on le défend aussi, on l'aime, on y revient toujours. Très complexe notre relation avec lui. Moi, je te dirai plutôt au prochain retour! Hasta luego!
RépondreSupprimerTu es Tunisien? Eh bien, nous le sommes aussi!
RépondreSupprimerJ'espère que vous viendrez faire un tour sur notre blog:
http://utopia-666.over-blog.com
Et merci pour ce beau blog!
Bye!
bon voyage :)
RépondreSupprimer